Boodschappen moeten worden gedaan, dat snap ik. Maar de manier waaróp! Gisteren werd ik pardoes in de bench gezet en wèg was de bazin. De deur uit en mij moederziel alleen latend. Ik heb nog een paar minuten gejankt en geblaft en toen was ik moe. Hoe ze dat weten? Het bleek dat de baas thuis werkte en boven zat. Toen hij beneden kwam voor koffie lag ik te slapen.
Ergens stom van me want daarna werd gelijk het volgende oordeel geveld: vannacht slaapt hij beneden.
Natuurlijk heb ik weer geprotesteerd, ik laat me niet kennen. Alleen om half twee en om half acht moest ik heel nodig plassen. De bazin kwam naar beneden en heeft me beide keren weer terug in mijn bench gezet ondanks dat ik steeds een paar minuten not amused was.
Maar goed, de fotoshoot dus. In de tuin moest ik netjes gaan zitten zodat er wat fotootjes gemaakt konden worden. Ha, dát hadden ze gedacht. Daar heb ik echt nog geen geduld voor hoor. Er gebeurt daar gewoon te veel zoals struiken die bewegen en blaadjes die langswaaien. Uiteindelijk zijn er lukraak maar wat foto’s geschoten.
 |
Het heeft iets met 🎅🎄 te maken, heb ik begrepen dus de tijd begint te dringen. Ik ben benieuwd of ze wat aan de foto’s hebben.
