Verjaardagsvisite

Een vriend van de baas (zie ook mijn blog van 2 februari 2020) werd 60 jaar en hij vierde dat, samen met zijn vrouw, bij vrienden in België. In Zuid-Limburg ben je dan al redelijk in de richting dus was het plan opgevat om hem afgelopen zaterdag persoonlijk te feliciteren. Uiteraard (😊) mocht ik mee. Daar aangekomen gingen de mensen wat drinken en verjaardagstaart eten en kon ik op mijn gemak de boel verkennen.

En toen….. ontmoette ik Max, de grasmaaier. Hij scharrelde eerst enigszins afstandelijk rond en ik negeerde hem een beetje maar toen hij richting mijn kauwbotje kwam móést ik wel in actie te komen.
Daarna ging mijn verkenningstocht verder. Van de tuin naar binnen en de trap op. Voor ik het wist stond ik boven op het balkon en had ik uitzicht op het mensenvolk beneden.

Tijdens het bereiden van de maaltijd was ik dikke maatjes met de gastheer die aan het koken was. En over maatjes gesproken: hij stopte mij een stukje van de zoute haring toe die bij de borrel geserveerd zou worden. Zo fijn dat ze vergaten om de restanten van de borrelhapjes weg te halen toen ze gingen eten! De sla waarop de haring lag, heb ik laten liggen, ik ben tenslotte geen vegetariër.

Uiteindelijk was het een hartstikke toffe dag want de gastheren vonden alles wat ik deed helemaal geweldig. Zelfs  toen we weggingen en ik de boel toch wel wat wanordelijk achterliet:

Al met al was het een enerverend weekend. Zeker als je bedenkt dat die narcose nog maar een paar dagen geleden is geweest.