Als ik buiten wat hoor, wil ik altijd graag weten waar het geluid vandaan komt. Dat begon al toen ik 3 maanden oud was en met mijn voorpoten op de vensterbank kon komen om naar buiten te koekeloeren (zie mijn post van januari 2019).
De laatste maanden is mijn zicht naar buiten er niet beter op geworden met al die stormen die we hebben gehad. Ik kon echt niet meer fatsoenlijk door de ramen kijken. Gelukkig werd het eindelijk beter weer en ging de bazin de ramen aan de voorkant van het huis lappen. Ook dan wil ik graag weten en zien wat ze allemaal in de voortuin aan het doen is dus houd ik alles nauwlettend in de gaten via het raampje in de voordeur.
Je mag wel blij zijn met zo'n bazin!
Ik ben altijd (een) blij (ei), Lotje!